The Indispensable Bruha: sa dulo ng kwento

when you are living on your own fairy tale... ikaw ung gagawa ng sariling kilig... ikaw ung gagawa ng climax sa story. of course ayaw mo nun ng ending. kasi pag dating ng epilogue alam mong lahat ng yun gawa gawa lang. na ginawa mo lang sarili mong katawatawa aka. tanga. pero at least naging masaya ka. yun nga lang sa mundo mo lang. Hirap no. Minsan napapaisip ka nalang at nasasabi mo sa sarili mo na di ka nga yata talagang deserving na mahalin. Kung deserving ka man, di naman nakikita ng taong gusto mo un. Sa huli, anino ka parin nyang ituring. Na iikot ang mundo nya nandyan or wala ka man sa tabi nya. Na walang magbabago mangyari na wala ka man sa buhay nya. Dahil hindi ka nagexist. Sad noh. pero wala eh. Wala ka sa existence nya. Kaya tahimik ka nalang.

Saving Forever for You

"Saving forever for you...
You are the only one I'd ever give forever to "

Liriko ito ng kantang nasa telepono ko. Bigla kong naisip kanino nga ba ako nagsasave ng forever? May tao bang naghihintay din sa akin para makasama ako forever o baka umaasa lang ako.

Di naman masama umasa. At lalong di masama ang maghintay. Pero parang di na ata darating ang "you" sa kanta ko. Natatawa nalang tuloy ako sa sarili ko bakit kasi nakikiuso ako sa mga taong inlove. Di naman bagay sa akin yun sabi sa akin minsan. Ilang beses din naman na yun napatunayan na kapag inlove ako, iniiwanan ako ng mga taong gusto ko.

Bawal ba ako mainlove? Baka nga...
So saving forever nalang. Kung may dumating, eh di ok. Kung wala, tanggapin nalang ang katotohanan na ang love eh para sa iilang mapapalad lang at hindi para sa lahat.