Diary of A Goodbye Girl: Protagonist

I thought you are just a daydream
A character that I once created on my head
many years ago

Constructed by the mind, sculpted by my heart
A knight and shining armor of my untold stories
Where pen and paper are my only witnesses

Then you are there standing right in front of me,
An exact persona of the person I'm in search of
But what I can only do is stare...

There might be YOU and ME
but never it will be WE...

Mariabelle Martinez - Balisacan
October 8, 2013

Diary of a Goodbye Girl: Photograph in my Mind

In the corner of the room
Saw your image in black and white
A picture of silence
Two souls, stranger to each other

Dark skies and stormy nights
I'm a princess with a hollow heart
You came and painted yellow and green 
Started everything with hello and a laugh

You shared  your blues and reds
Suddenly the corner is dyed with rainbow 
colored memories 
For which I wish will last forever 

You tinted my inspiration of gold
Ignited the passion to live
Everyday is a treasure of images, forms and dreams

Yet season needs to change
As spring goes, so do you

My heart is now covered in ice
Colored images, now black and white
All alone in the corner of the room
Lingering your photograph in my mind.

--Mariabelle Martinez - Balisacan
October 7, 2013

Minamahal kong ikaw na nga

Mahal,

Ikaw. Oo ikaw, alam ko na sinisimulan mo nang basahin ang sulat ko. Kumusta ka na? Sana masaya ka ngayon. Di man tayo nagkakausap na madalas, lagi kong pinapanalangin na nasa mabuti kang kalagayan.

Ako, marami akong nais ibahagi sa iyong kwento. Napakaraming araw na akong naghihintay ng pagkakataon na makasulat sayo subalit sa sobrang dami ng gawain sa trabaho, ngayon lamang ako nagkaroon ng panahon. 

Nanuod pala ako ng sine; sa tapat nga lang ng kompyuter. Di ko na nagawang pumunta sa sinehan dahil ako lang mag-isa. Wag mo akong tawanan. Hindi ako takot sa dilim subalit iba pa rin ang pakiramdam ng may kasama ka sa isa't kalahating oras na nakaupo sa kadiliman. 

Namili din ako ng mga gamit sa kwarto. Bagong unan at kumot. Sa pansamantalang wala ka, ito ang mga magpapainit ng malalamig kong gabi. Malambot ang nabili ko kaya wag kang magalala, mahigpit ang yakap ko sa mga ito tuwing gabi. 

Bumuo ako ng pangarap na kasama ka, lilibutin natin ang iba't ibang lugar sa bansa; makikipagsapalaran tayo sa mga bundok at kuweba. Kung maaring sisirin ang lalim ng dagat, bakit hindi. Gusto ko maranasan ito, kasama ka. 

Ipagluluto kita ng paborito mong pagkain,  at gusto ko ikaw ang aking kritiko sa aking ihahain. Nais kong ikaw ang kasama ko kapag ako'y aawit. Alam kong maganda ang ating musika kapag tayo'y magkasama. 

Sa pagdating ng gabi, ikaw ang nais kong makayakap at makapiling; at sa pagdating ng umaga mukha mo ang aking matatanaw sa pagbukas ng aking mga mata. 

Subalit ikaw ay laman lang ng isang panaginip. Kung maari ka lamang maging totoo ngayon ay binuo na kita sa aking mga pangarap ngunit kailangan kong maghintay na ako ay iyong makita.

Alam kong nandyan ka lang sa paligid. Maaring nagkita na tayo; Nagkabanggaan, nagka-usap, nagkatitigan, nagkangitiian, nagkabiruan, hindi ko alam. Maari din na hindi pa talaga tayo pinagtagpo ng tadhana. 

Malayo ka man o nasa tabi ko na, tandaan mo na hinintay kita at alam kong darating ka; Sa pagdating mo, gagawa ako ng mga alaala nating dalawa at ang bawat araw ay gagawin nating pangwalang hanggan. 

Minamahal at mamahalin kita, sapagkat wala akong minahal kundi ikaw.

Eden

(Nawawalang Sapatos ni Cinderella)

Princess_Belle

Dear Georgetown

Tama ka... 

Matigas ang ulo ko. Hindi ako naniwala sa sinabi mo nuon. Pinilit kong patunayan na tama ako. Na makikita ko kaagad ang prince charming na inaasam ko.

Pero mali ako...

Pinaniwala ko ang sarili ko sa isang kabalintunahan. Masyado akong nagmadali para hanapin siya at nakalimutan ko ang sarili ko. Ako na hinintay ang matagal na panahon; ako na isinantabi lahat ng tukso para sa taong magmamahal sa akin. 

Hinayaan kong masaktan nila ako. Kahit walang pisikal na nangyari, hinayaan ko sila saktan ang puso ko.

Tama ang sinabi mo...

Ang kapal ng mukha kong mainlove. Oo dahil mali na mainlove ako kaagad sa kahit sino. Mali na mag-assume ako dahil lang mabait ang isang tao.

Tama ang sinabi mong di ako karapatdapat mahalin; dahil hindi ito sapat; dapat akong pinapahalagahan at inuunawa. Di lamang pagmamahal ang kailangan ko kundi pag intindi at pagligtas sa akin sa panahong naninimdim ako.

Tama ang sinabi mo na hindi nababagay ang tulad ko sa isang guwapong katulad mo. Sapagkat hindi lamang kagandahan ng hitsura ang kailangan ko. 'Di panlabas na anyo ang ninanais ko kundi isang busilak na kalooban, matalinong magdesisyon at lalaking may paninindigan. Isang taong HIGIT pa sa kung anong maibibigay ng panlabas na anyo.

Naitawag mo akong kabayo dahil sa ponytail ko. Hindi mo naisip na itinatali ko lamang ang totoong ako na minsan kong ikinimkim nuong nahulog ako sa'yo.

Isa ka sa malapit na kaibigan ko nung highschool. Panahon kung saan ako bumubuo ng mga pangarap para sa kinabukasan ko. At dahil sa sulat mo, pinilit ko ang isang bagay na dapat di ko na kailangan na pinatunayan na mali.


Dear Kabs, (Eden Madrigal)

Ang kapal naman ng mukha mong magustuhan ako. Di tayo bagay. Di nababagay ang tulad mo sa isang guwapong katulad ko. Kahit na anong gawin mo, di ka mamahalin ng kahit sinong lalake. Wag kang mag alala dedicate ko nalang sayo ung kantang "Silvertoes"

Georgetown



Naitapon man ng nanay ko ang sulat na iyon, di mawawaglit sa isipan ko ang mga nabanggit mo. napatawad na kita, subalit mahirap kalimutan ang nagawa na.

Di ako umaasa makita ang taong magmamahal sa akin. Dahil ayoko na siyang hanapin. 

Siya ang dapat maghanap sa akin; at sa aming pagkikita, inaasahan ko na dala niya ang kapares ng nawawala kong mababasaging sapatos.


Eden





Princess_BeLLe 

Sardinas express

Saan: Libis (sa loob ng dyip)

Kailan: Buwan ng Hunyo

Pasukan na nga. Kaya ako pumili ng maagang pasok saa trabaho para iwasan ka. Pero sadyang mailap ka, kahit saan sinusundan mo ako. Sa kahit anong pagkakataon, lagi tayo nagkakatagpo. Marahil ikatutuwa ko nalang ang Linggo sapagkat wala ka... Kahit isang araw lang masaya na ako... Wag lang mag krus ang landas natin... Traffic

*** 

Di ko maiwasan na matawa sa ilang tao na affected masyado. Nagpapasalamat narin ako dahil alam ko ang isang bagay... May halaga ako sa kanila kaya apektado sila sa mga post ko... 

Di sa lahat ng pagkakataon ikaw ang tinutukoy ng isang tao. Hindi porket may salitang IKAW ay iisipin mo na ikaw na paksa ng usapan. Walang masama magisip... Pero kapag wala ang pangalan mo, bawal mag-assume 

:) 

Princess_belle

Saving Forever for You

"Saving forever for you...
You are the only one I'd ever give forever to "

Liriko ito ng kantang nasa telepono ko. Bigla kong naisip kanino nga ba ako nagsasave ng forever? May tao bang naghihintay din sa akin para makasama ako forever o baka umaasa lang ako.

Di naman masama umasa. At lalong di masama ang maghintay. Pero parang di na ata darating ang "you" sa kanta ko. Natatawa nalang tuloy ako sa sarili ko bakit kasi nakikiuso ako sa mga taong inlove. Di naman bagay sa akin yun sabi sa akin minsan. Ilang beses din naman na yun napatunayan na kapag inlove ako, iniiwanan ako ng mga taong gusto ko.

Bawal ba ako mainlove? Baka nga...
So saving forever nalang. Kung may dumating, eh di ok. Kung wala, tanggapin nalang ang katotohanan na ang love eh para sa iilang mapapalad lang at hindi para sa lahat.

The Indispensable Bruha: Ang nawawalang prinsesa...

Ang daming kinilig... Daming umasa.

Madaming ang mga naging "abangers" kung sino nga si mystery guy...

Isa lang ang sagot ko: Mas malaki ang mysteryo na hawak nya. Taken na pala siya. Ang inakala kong single eh may partner pala. Natawa nalang ako bigla kasi ung taong lumalapit sa akin, kumakaibigan sa akin, yun pala ang "girl" nagka trauma tuloy ako sa tawag na friends lang kami.. Masyadong SHOWBIZ di na nakakapaniwala. Akala ko, sa tv lang nauso yun; pati sa normal na situasyon.

Bakit nga ba ako nawala? Ang tagal ko nang hindi ito binalikan. 

Sa katotohanan, inakala ko kasi na may totoo na akong fairy tale.  Akala ko, nakita ko na ang prince charming ko na dala ang nawawala kong sapatos. Oo, nakakita nga akong prince charming at may dala siyang sapatos... para PAMPUKOL pala yun sa ulo ko. 

Sa pag aakalang isusuot na niya sa paa ko ang sapatos, bigla niya itong binato sa akin at sinigurado niyang tatama sa ulo ko. Nagising ako sa panaginip na unti unti kong binubuo. Tama naman siya. Mali ang umasa. 

Ginising nya ang kamalayan ko at pinaalala niya ang minsan nang nabanggit sa akin nung HS ako. 
"Makapal ang mukha mo na mainlove"

Naisip ko mas mabuti na ang makapal. Lalo na ngayon na matindi ang sikat ng araw... Isama na natin ang katigasan ng ulo ko kaya napupunta ang lahat sa wala. hahaha

Isang magandang aral din ang natutunan ko sa pagkawala ko sa blog na ito. Na maraming mas importanteng bagay ang dapat pagtuunan ng pansin.  Tulad ng pamilya, trabaho at lalong lalo na ang sarili.

Babalik ako sa luma kong kuwaderno. pipilasin ko ang mga madudumi at magugulong pahina at magsisimula ako sa malinis na dahon ng papel :D


Princess_BeLLe

:'(

Isang araw magkikita din tayo. Isang araw na titignan mo ako. Gusto ko ngumiti ka... diyan kita minahal eh. Isang araw na para sa akin, ako na ang pinakamasaya. Isang araw na ako ang titignan mo ako, subalit hindi ako nangangako na makakatingin ako sayo pabalik...

- Eden